De naam 't Kyllot

In ''Service'' van december 1985 stond een artikel over de naam ´t Kyllot´. De toenmalige voorzitter had een medewerker van de gemeente Smilde gevraagd om eens in het archief te duiken, teneinde een naamsverklaring af te geven.

 Uit dit artikel nemen we een paar zinnen over. Het woord '' kyl'' betekent: keg, wig, geer = schuin toelopend. '' lot'' is het Drentse woord voor loot, een takje.

 Zo´n takje werd gebruikt bij het verloten van de erfenis, in dit geval een stuk grond. De oude Germanen wierpen een takje op. Als het op de grond terechtgekomen was, wees het takje de persoon aan die het stuk land zou erven. Men sprak van ´otten´ later kreeg het stuk grond de naam ´lot´. Je zou het ook een kavel kunnen noemen.

Dus ´t Kyllot betekent niets anders dan een schuin toelopend stuk land.

 Historie

Op 7 februari 1974 werd bij volle maan in 'De Nieuwe Veenhoop', Hoofdstraat 27 (inmiddels afgebroken en de straat heet nu Veenhoopsweg) de Smildeger tennisvereniging opgericht. Een aantal malen daarvoor was dat ook al geprobeerd maar niet van de grond gekomen. Naar verluidt door gebrek aan enthousiasme van de bevolking en instanties. De ontwerper van het Van Veenspark zou de kopers van kavels grond een tennisbaan in het park hebben beloofd. Latere pogingen mislukten omdat op zondag niet gespeeld zou mogen worden. De namen uit die vroege prehistorie (voor mijn tijd dus nog) zijn: de heer Huisman van het Van Veenspark, mevrouw Schilt, de heer Homan van de Rabo, tandarts Brinkman, de heer de Thouars, dokter Lammers en de heer Stoker.

In het Van Veenspark werd op 29 september 1973 de verloving van Clemie Los en Peter de Boer, met de bekende uitstekende verzorging door Bep en Wim Los, gevierd. Na het bespreken van de voordelen van het wonen in Smilde kwam het gemis van een tennisbaan aan de orde. We besloten daar iets aan te gaan doen. Een aantal parkfamilies (Los, De Boer, Van der Broek, Suurmond, De Thouars en Batelaan) nam het voortouw. Men kwam bij elkaar en vormde een actiekas. Ieder deed fI. 25,00 in een lege jampot!

Er werd een oproep geplaatst: "Wie wil zich als aspirant-lid opgeven van de tennisclub in oprichting?" Een geweldig enthousiasme bleek los te komen; 100, 120 of, volgens sommige ooggetuigen, zelfs 150 aanmeldingen kwamen binnen. Intussen werden medestanders gezocht uit alle delen van Smilde, uit alle lagen en invloedssferen, en vooral ook 'echte' Smildegers. Een zeker niet volledige lijst omvat de namen van mevrouw Van Triest-de Vroome, de heer A. Klomp, de heer Witvoet, mevrouw Schreuder en mevrouw Eleveld-Mast. Nu begon het echte werk! Uit informele contacten met de gemeente bleek een positieve houding. Naast de geprojecteerde sporthal was ruimte vrijgehouden voor tennisbanen. Misschien was in het kader van de werkeloosheidsbestrijding wel subsidie (ISW) te vinden voor de aanleg van die banen. Op 14 januari 1974 werd een brief aan het college van BenW gestuurd met het verzoek om een onderhoud, ten einde een duidelijk en officieel antwoord te krijgen. Intussen was de Sporthal opgeleverd (11 januari 1974) waarin een tennisbaan was uitgezet, die de goedkeuring kreeg van onze verspieders. Het oprichtingscomité reserveerde voorlopig alvast vele uren in de hal; maandag-en woensdagavond, de hele zaterdag en de zondagochtend.

De zaalhuur was fI. 12,50 per uur en de heer De Thouars wilde wel lesgeven; 8 mensen voor fI. 2,50 per uur p.p. Aan alle mensen die zich eerder hadden opgegeven als eventueel lid van de tennisvereniging in oprichting werd een enquêteformulier gezonden. Men kon zich opgeven voor lessen of het huren van de binnenbaan. Men kon lesgroepen vormen en de eigen speelsterkte aangeven. Maar vooral werd men uitgenodigd om op de oprichtingsvergadering te komen en lid te worden. Als idee voor de contributie werd fl. 35,00 genoemd. Op 4 februari 1997 was het officiële gesprek met de gemeente (o.a. de heer De Boer). Er was een zeer positieve houding maar ... niets werd toegezegd. Op 6 februari vergaderde het comité voor het laatst ter voorbereiding van de vergadering van 7 februari. We spraken o.a. af dat Sietse de Boer verslag zou doen van het gesprek met de gemeente en daarbij een nogal sombere kijk zou geven op de mogelijkheden van een buitenbaan en de medewerking van de gemeente daarbij. De bedoeling was de vechtlust van de leden op te wekken. En dat werkte goed de volgende dag. Op 7 februari was de grote dag. De zaal van 'De Nieuwe Veen hoop' was afgeladen vol. Aan de muren waren de gegevens van de enquête opgehangen. Er was een wat opgewonden enthousiaste sfeer. De lucht was zwanger van een tennisclub. Ik moest de vergadering leiden. Na het verhaal hoe we zover waren gekomen en hoe goed de respons was geweest, deed de heer De Boer verslag van de contacten met de gemeente en de stand van zaken t.a.v. de buitenbanen. Gemeentelijke banen, banen van de club zelf of door een Stichting of zo aan te leggen. De vergadering zag wel mogelijkheden om zelf banen te realiseren of om de gemeente zover te krijgen. Daarna kwam Dolf de Thouars om de grote mogelijkheden van de sporthal uiteen te zetten. De kansen om direct met tennislessen te beginnen in de hal en daarna op nieuwe buitenbanen door te kunnen gaan, kreeg een warm onthaal.. Het vierde agendapunt was het eventueel oprichten van een Smildeger tennisvereniging. De vergadering was enthousiast en de oprichting moest onmiddellijk gebeuren. Zo mocht ik, met een door 'De Nieuwe Veenhoop' aangereikte hamer, het oprichten van de club met een harde klap vaststellen. Daarop was het pauze, met consumpties op eigen kosten (de jampot was alweer leeg). In de pauze moest men briefjes inleveren met namen van kandidaten voor het te vormen bestuur. Uit de lijst van de meest gekandideerde werd het eerste bestuur van de tennisvereniging gevormd. De heer J. Visser (voorzitter), mevrouw D.G. Batelaan-Remie (secretaris), de heer Heyes (penningmeester), de heer S. de Boer en de heer H.G.A. de Thouars. Hier houden mijn aantekeningen op. De heer Visser nam de hamer over en mijn vrouw ging aantekeningen maken die nu in het secretariële archief rusten.

Terugkijkend is duidelijk dat de tijd in Smilde er toen rijp voor was. Er was werkloosheidsbestrijdingsgeld en de nieuwe sporthal maakte het mogelijk massaal met een grote groep beginners de lessen te starten. Het zeer gemotiveerde bestuur vond direct vele vrijwilligers voor allerlei taken. De nieuwe vereniging kreeg een vliegende start. In 1974 waren er 186 leden. Op 14 september 1974 werden bij de sporthal vier porplastikbanen in gebruik genomen. Begin april 1975 werd de, door vrijwilligers gebouwde, schuilhut, oefenkooi en kinderspeelplaats geopend door de heer Stoker (hij had de naam 't Kyllot aangedragen).

Op de ledenvergadering van 25 februari 1975 werd voorgesteld de ballotagecommissie uit de statuten te schrappen. In 1977 werden er enkele extra ledenvergaderingen gehouden over het hete hangijzer om wel of niet aan te sluiten bij de KNLTB. In de echte competitie meedoen of het maar houden op onderlinge wedstrijden, georganiseerd door Ale Postema, in wat nu Middenveld heet. Op één van die vergaderingen, met meer dan 40 stemgerechtigden, werd een arbitragecommissie ingesteld met o.a. Charles C. de Haas. Toen was de echte Historie al echt begonnen!

Henk Batelaan